Kdo je nebo byl největší Matematik?
Matematyk
Matematyk (łac. mathēmaticus, ze stgr. μαθηματικός, mathēmatikós – matematyczny) – osoba ze znaczącą wiedzą o matematyce, zwłaszcza używająca jej do pracy. Zajęcia matematyków obejmują:
- badania naukowe w samej matematyce, np.:
- dowodzenie twierdzeń,
- obalanie hipotez za pomocą kontrprzykładów,
- rozwiązywanie równań i nierówności,
- projektowanie algorytmów;
- analizę danych i modelowanie matematyczne problemów z innych dziedzin;
- obliczenia, choć obliczeniowiec bywa uznawany za osobny zawód;
- nauczanie matematyki.
Matematycy występują najpóźniej od starożytności; najwcześniejszym udokumentowanym uczonym tego typu może być egipski skryba Ahmes z XVII w. p.n.e. Pierwszym poświadczonym autorem twierdzenia matematycznego jest Tales z Miletu żyjący w VI wieku p.n.e.
Od XVII wieku matematycy publikują swoje prace w czasopismach naukowych. Pierwotnie istniały tylko czasopisma ogólnonaukowe jak „Journal de Sçavans” i „Acta Eruditorum”, ale najpóźniej w XIX stuleciu powstały pisma poświęcone wyłącznie matematyce: „Mathematische Annalen”, „Annals of Mathematics” i „Acta Mathematica”. W XVII wieku pojawiły się też towarzystwa naukowe, a z czasem wyspecjalizowane stowarzyszenia matematyków. Koordynuje je założona w XX wieku Międzynarodowa Unia Matematyczna (ang. IMU). Organizuje ona:
- Międzynarodowy Kongres Matematyków (ang. ICM) odbywający się od XIX wieku, zwykle co cztery lata;
- Międzynarodową Olimpiadę Matematyczną (ang. IMO) dla zdolnej młodzieży, od lat 50. XX wieku.
